घर असावे


______________

ह्या भावगीता मागे माझ्या काही खास आठवणी...
पुण्याच्या नगरीत माझी पहिली १९९०-१९९१ च्या सुमारास झाली. कोकणाच्या ऐयर-गैर ग्रॅजुयेशन पर्यंत गोव्यात होतो. घराच्या चार चवकठात खुल्या मानाने बोलण्याची संधी जवळ जवळ नसल्यातच जमा. मग, गाणे अयकणे, बघणे हाच एक उपाय होता. पण जेव्हा पुण्यात आलो, पहिली पुणे केम्प मधील हिन्दी शाळेतले मुख्य प्राध्यापक सुधाकर प्रभू काकांकडे रहायचो. इथून आयुषाचे नवीन अ-ब-क-ड चालू झाले. त्या सुमारास, प्रभात रोडला एका झेरॉक्ष च्या दुकानात मल्टिपल प्रिंट करून ठेवलेली कविता मनात टपली. मनात कायमची राहिलेली ही कविता आणि ३ खास लोकांकडून मला असंख्य मानसिक बळ, आधार, चेतना आणि एक नवीन जिध्ह असंख्य पणे वाडली. एक शिक्षक, गुरू बरोबर एक मित्र ह्या नात्याने सुध्हा असंख्य प्रेम त्यांच्याकडून मला मिळाले. प्रा. सुधाकर काका कायम हसमुक असायचे. दुसरे म्हणजेच भैईया वैद्य. त्यावेळेस ते डेक्कन बधील आपटे शाळेचे मुख्य प्राध्यापक होते. भैईया काका कायम म्हणायचे 'आपल्या जिध्हिने पुढे चाल, जग तुझ्या मागे येईल'. पोस्ट ग्रॅजुयेशन करताना तीसरे खास म्हणजेच डॉ. शेजवलकर !!!
आणि आयुषाच्या प्रत्तेक टप्प्यात ती कविता व ते तीन 'मित्र', नसा नसात जिवंत राहीले. बर्‍याच वर्षानंतर जेव्हा ती कविता व त्याचे स्वर/संगीत अयकले की जुन्या आठवणी उजणतात. फेसबुक वर स्टिल इमेज पधतिने रिलीस केली होती. पण पुन्हा एकदा पूर्ण विडियो द्वारे. त्याही बरोबार त्या तीन 'मैत्र' व गुरू प्राध्यापकांना शतः प्रणाम!
______________

घर असावे घरा सारखे, नकोच नुसत्या भिंती
इथे असावे प्रेम जिव्हाला, नकोच नुसती नाती.

त्या शब्दांना अर्थ असावा, नकोच नुसती वाणी
सूर जुळावे परस्परांचे, नकोत नुसती गाणी

त्या अर्थाला अर्थ असावा, नकोत नुसती नाणी
अश्रुतुनही प्रित झरावी, नकोत नुसते पाणी

या घर्ट्यातून पिल्लू उडावे, दिव्या घेउनी शक्ति
आकांक्षाचे पंख असावे, उंबरठ्यावर भक्ति


_______________

गीत : विमल लिमये
स्वर/संगीत : श्रीधर फडके


फ़ासले | پھاسلے


____________________

फ़ासले ऐसे भी होंगे ये कभी सोचा न था
پھاسلے ایسی بھی ھونگےیہ کبھی سوچا نہ تھا
सामने बैठा था मेरे और वो मेरा न था
سامنے بیٹھا تھا میرےاور وہ میرا نہ تھا

वो की खुशबू की तरह फैला था मेरे चार सु
وہ کی خوشبو کی طرح پھیلا تھا میرےچار س
मैं उसे महसूस कर सकता था छू सकता न था
میںاُسےمحسوس کر سکتا تھا چھو سکتا نہ تھا

रात भर उस की ही आहट कान में आती रही
رات بھر اُس کی ھی آہٹ کان میں آتی رہی
झाँक कर देखा गली में कोई भी आया न था
جھانک کر دکھا گلی میں کوئی بھی آیا نہ تھا

अक्स तो मौजूद थे पर अक्स तन्हाई के थे
اَکس تو موجود تھےپر اَکس تنہائی کےتھی
आइना तो था मगर उस में तेरा चेहरा न था
آئنا تو تھا مگر اُس میں تیرا چہرا نہ تھ

आज उस ने दर्द भी अपने अलहेदाह कर दिए
آج اُس نےدرد بھی اپنے اَلہیداہ کر دئی
आज मैं रोया तो मेरे साथ वो रोया न था
آج میںرویا تو میرےساتھ وہ رویا نہ تھا

ये सभी विरानियाँ उस के जुदा होने से थीं
یہ سبھی ورانیاں اُس کے جدا ھونے سے تھین
आँख धुंधलाई हुई थी शहर धुन्धलाया न था
آنکھ دھندھلائی ہوئی تھی شہر دھندھلایا نہ تھا

याद करके और भी तकलीफ होती थी अदीम
یاد کرکے اور بھی تکلیپھ ھوتی تھی اَدیم
भूल जाने के सिवा अब कोई भी चाराह न था
بھول جانے کے سوا اب کوئی بھی چاراہ نہ تھا
_____________________
शायर : आदीं हाशमी
شایر : آدیںھاشمی
फ़नकार : गुलाम अली
فنکار : گلام اَلی
_____________________

faasle aise bhii ho.nge ye kabhii sochaa na thaa
saamane baiThaa thaa mere aur vo meraa na thaa

vo ki Khushbuu kii tarah phailaa thaa mere chaar suu
mai.n use mahasuus kar sakataa thaa chhuu sakataa na thaa

raat bhar us kii hii aahaT kaan me.n aatii rahii
jhaa.Nk kar dekhaa galii me.n ko_ii bhii aayaa na thaa

aks to maujuud the par aks tanahaa_ii ke the
aa_iinaa to thaa magar us me.n teraa cheharaa na thaa

aaj us ne dard bhii apane alahedah kar diye
aaj mai.n royaa to mere saath vo royaa na thaa

ye sabhii viiraaniyaa.N us ke judaa hone se thii.n
aa.Nkh dhu.Ndhalaa_ii hu_ii thii shahar dhu.Ndhalaayaa na thaa

yaad karake aur bhii takaliif hotii thii ‘Adeem’
bhuul jaane ke sivaa ab ko_ii bhii chaaraah na thaa

_____________________
Lyrics by Adeem Hashmi
Fankaar by Gulam Ali

_____________________

मुका पाउस बरसावा असे वाटते



________________________

मुका पाउस बरसावा असे वाटते
तुझा आवाज ऐकावा असे वाटते
कधी धरशील का माझ्या पुढे तू चेहरा
मलाही चंद्र स्पर्शावा असे वाटते
मुका पाउस बरसावा असे वाटते

जरा गर्दीत मी आता उभा राहतो
कुणी माणूस थांबावा असे वाटते
मुका पाउस बरसावा असे वाटते

मला मी शेवटी कळलो जरी नाही तरी ही
तुला समजून सांगावा असे वाटते
मुका पाउस बरसावा असे वाटते
तुझा आवाज ऐकावा असे वाटते

_________________________

शब्द : सौमित्र
स्वर/संगीत : मिलिंद जोशी